Sooreh النازعات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا
1به نام خداوند بخشنده مهربان.؛ به فرشتگانى سوگند كه ارواح مجرمان را به شدت از بدنهايشان بر مىكشند.
وَ ٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا
2و فرشتگانى كه ارواح مؤمنان را با مدارا و نشاط جدا مىسازند.
وَ ٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا
3و سوگند به فرشتگانى كه در سراسر عالم شناورند.
فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا
4پس به خاطر زودتر به ماموريت رسيدن از يكديگر سبقت مىگيرند.
فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا
5و سپس به آنهايى سوگند كه امور را تدبير مىكنند.
يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ
6(كه به طور يقين مبعوث خواهيد شد) در آن روزى كه زلزلههاى وحشتناك همه چيز را به لرزه درمىآورد.
تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ
7و از پس آن حادثه دومين (صيحه عظيم) رخ مىدهد.
قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ
8دلهايى در آن روز سخت هراسان است.
أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ
9ديدگان صاحب آن دلها از شرم افتاده باشد.
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ
10گويند چگونه ما را به حال اول با زمان مىآورند؟.
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ
11بعد از آنكه استخوانهايى پوسيده شديم.
قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ
12و نيز گويند حقا اين بازگشتى زيانآميز است.
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ
13آرى اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم واقع مىشود.
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ
14كه ناگهان همه مردگان، روى زمين قرار مىگيرند.
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ
15آيا داستان موسى به تو رسيد؟.
إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى
16وقتى پروردگارش از وادى مقدس طوى ندايش داد و گفت:.
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
17به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است.
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ
18بگو آيا مىخواهى پاك شوى؟.
وَ أَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ
19و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى.
فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
20موسى معجزه بزرگتر را نشانش داد.
فَكَذَّبَ وَ عَصَىٰ
21ولى او تكذيب و سرپيچى كرد.
ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ
22و سپس برگشت تا عليه موسى تلاش كند.
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
23منادى فرستاد تا همه جمع شدند.
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ
24آن گاه گفت من پروردگار بزرگ شما هستم.
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَ ٱلۡأُولَىٰٓ
25در نتيجه اين بلندپروازى، خداى تعالى او را به عذاب دنيا و آخرت بگرفت.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ
26و در اين سرگذشت عبرتى است براى مآلانديشى كه از سوء عاقبت ترسان است.
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ بَنَىٰهَا
27آيا خلقت شما سختتر است يا آفرينش آسمان كه خدا بنايش كرده؟!.
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا
28و سقف آن را بالا برده و آن را منظم ساخته؟.
وَ أَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَ أَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا
29شبش را تاريك و روزش را روشن كرده.
وَ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ
30و زمين را بعد از آن گسترده.
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَ مَرۡعَىٰهَا
31آب و چراگاه در آن بيرون كرده.
وَ ٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا
32و كوهها را ريشهدار ساخته.
مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَ لِأَنۡعَٰمِكُمۡ
33كه همه اينها مايه برخوردارى شما و حيوانات شما است.
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ
34پس وقتى آن حادثه بزرگ رخ دهد.
يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ
35در آن روزى كه انسان هر چه كرده به ياد مىآورد.
وَ بُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
36و جهنم براى هر صاحب چشمى ظاهر مىشود (چه خواهيد كرد).
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
37(در آن روز مردم دو طايفهاند) اما كسى كه طغيان كرده.
وَ ءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
38و زندگى دنيا را ترجيح داد.
فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
39دوزخ جايش است.
وَ أَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَ نَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ
40و اما كسى كه از موقعيت پروردگارش ترسيده و از هواى نفس جلوگيرى كرده.
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
41بهشت جايگاه او است.
يَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا
42از تو از رستاخيز مىپرسند كه وقت وقوع آن كى است؟.
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ
43تو از بسيار سخن گفتن از آن چه به دست مىآورى؟.
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ
44هيچ، براى اينكه انتهاى آن- وقت معينش- نزد پروردگار تو است.
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا
45اصلا وظيفه تو تنها انذار كسى است كه از آن روز دلواپسى دارد.
كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا
46روزى كه وقتى آن را مىبينند چنين به نظر مىرسد كه گويا بيش از شبى يا بامدادى با زندگى دنيا فاصله نداشتهاند.